Hoewel ze het vroeger liever niet hoorden, berustte de gelijkenis tussen de twee zingende cellistes uit Tsjechië en hun beroemdere landgenote Iva Bittová natuurlijk niet op toeval. Maar het moet gezegd: de dames hebben in de loop der jaren steeds duidelijker hun eigen geluid en stijl ontwikkeld. Zonder overigens hun oorsprong te verloochenen, want ze zingen nog altijd niet in hun moedertaal maar in het Pools. Beide vrouwen stammen uit families met Poolse roots en raakten als kind vertrouwd met de taal die in hun ogen muzikaler is dan Tsjechisch. Net als Bittová bewandelen Blahutová en Konstankiewicz een muzikaal landschap vol subtiele verwijzingen, dat zich echter nauwelijks laat vastpinnen. Hun muziek verraadt invloeden uit eigentijds klassiek, jazz en Centraal-Europese volksmuziek, maar er is ook goed geluisterd naar iemand als Joni Mitchell. Het klankbeeld is spaarzaam, want behalve de twee stemmen en de gestreken of getokkelde cello’s zijn er weinig geluidsbronnen. Maar juist die beperking lijkt de creativiteit van het tweetal te stimuleren, want keer op keer presenteren ze intrigerende nieuwe muzikale vondsten. De nadruk ligt daarbij niet op afwisseling en variatie, maar op lange, zich geleidelijk ontvouwende stukken vol bezwerende herhalingen en stuwende grooves. (Ton Maas)
http://www.mixedworldmusic.com/recensies/index.php?id=875&offset=12&poffset=0
CZK
EUR
USD